با گذشت بیش از ۲هفته از وقوع سیلاب‌های ویرانگر در ۲۴استان کشور و ویرانیها و ضایعات گستردهٔ جانی و مالی؛ اکنون دیگر کاملاً مشخص شده که رژیم نه می‌خواهد و نه می‌تواند کمک‌رسانی مؤثری برای نجات سیل‌زدگان به‌عمل بیاورد
نمی‌خواهد چون حکومت آخوندی میلیاردها دلار را هزینه برنامه موشکی وهسته‌ای می‌کند و میلیاردها دلار دیگر را به کام جنگ و تروریسم در سوریه و لبنان و یمن و عراق میریزد.
نمی‌تواند چون در کنار آنچه گفته شد، با اختلاسها و غارت‌های میلیاردی بودجه‌ای باقی نمی‌ماند تا پاسخگوی درد مردم و فاجعه‌یی در این ابعاد باشد.
این موضوع به‌طور خشمگینانه‌ای در جامعه و در شبکه‌های اجتماعی مطرح شده که چرا رژیم آخوندی از سایر کشورها و مراجع بین‌المللی استمداد نمی‌خواهد؟
رژیم در قبال این فضا، واکنش‌های ضدو نقیضی داشته است.
در این میان چند نکته قابل بررسی وجود دارد:
یکی تبلیغات رژیم در مورد این‌که آمریکا با سیاست تحریمی خود، جلوی رسیدن کمکهای بین‌المللی به ایران برای سیل‌زدگان را گرفته است.
و دیگری تکذیب این اتهامات از جانب مقامات دولت آمریکا و صلیب‌سرخ جهانی
و نکته سوم این‌که به‌رغم هر نکته‌ای آیا رژیم قادر به تأمین و پرداخت خسارات ناشی از سیل به هموطنان سیل‌زده هست یا نه؟
چه مانعی بر سر کمک به سیل‌زدگان وجود دارد؟
معمولا در عرف بین‌المللی، این کشور آسیب دیده است که درخواست کمک از مجامع جهانی می‌کند. و رژیم تا‌کنون چنین درخواستی نکرده است. کما این‌که صلیب‌سرخ هم با تکذیب ضمنی ادعای رژیم خاطرنشان کرده اگر رژیم «بخواهد» صلیب آماده است کمکهای خود را سریعاً به مردم ایران برساند. بنابراین اولین مانع به نرسیدن کمکهای جهانی به مردم نیازمند، خود رژیم است. کما این‌که اتحادیه اروپا ۱.۲میلیون یورو به امدادرسانی به سیل‌زدگان اختصاص داد، آلمان هم از ارسال ۴۰قایق و تجهیزات ایمنی از طریق صلیب‌سرخ به رژیم خبر داد، و فرانسه نیز کمکهایش را روانه کرده است و کسی هم مانع آنها نشده است. گرچه که قابل تأمل است رژیم حتی خبر کمک‌رسانی آلمان را هم منتشر نکرد.
اعلام ابعاد خسارتها اولین گام برای درخواست کمک
نکته دیگر این‌که: رژیمی که نیازمند کمک است ابعاد خسارتها را اعلام می‌کند تا مجامع جهانی برای کمکهای بیشتر و برای برآورد نیازهای مردم به اشراف برسند. اما این رژیم ابعاد خسارتها را هم در عمل لاپوشانی و کوچک نمایی می‌کند.
علت سکوت رژیم؟!
واقعیت این‌که رژیم از کمکهای مادی بدش نمی‌آید! آنهم رژیمی که حتی از کمکهای ساده مردم به سیل‌زدگان هم سرقت می‌کند!
اما همین رژیم به‌شدت واهمه دارد که در این قضایا پای امداد گران خارجی به ایران باز شود و حقایق سیاسی اجتماعی مربوط به ایران در معرض دید جهانی قرار گیرد. بنابراین در استمداد بین‌المللی نمی‌توان شرط گذاشت که امدادگران نیایند اما به ما پول و امکانات بدهید! به این علت رژیم ترجیح می‌دهد که درخواست کمک نکند. اما از آنجا که ناکارآمدی رژیم در کمک‌رسانی جلوی چشم همه مردم ایران است و این سؤال هم در جامعه به‌طور وسیع مطرح شده که چرا رژیم از جامعه بین‌المللی کمک نمی‌خواهد؟ ناچار است که به این دروغها متوسل شود. به‌خصوص که خیلی نیاز دارد افتضاحات خود را متوجه یک عامل خارجی کند و در این مورد چه چیزی بهتر از آمریکا و بهانه کردن تحریم‌های اقتصادی.
مطلوب آخوندهای حاکم چیست؟
خوب است در این جا یادآوری گردد تا آنجا که به رژیم مربوط می‌شود اگر بتواند می‌خواهد دور ایران یک دیوار بکشد که هیچ خارجی پایش به ایران نرسد و نفهمد در ایران چه می‌گذرد. کما این‌که معدود خبرنگارانی که رژیم در مقاطعی به آنها اجازه بازدید از ایران را می‌دهد یا خبرنگاران خریداری شده هستند یا رژیم آنها را در تونلی که توسط عوامل و مزدوران اطلاعاتی امنیتی درست کرده، به کشور می‌آورد و می‌برد و آنها به ظاهر با برخی از مردم تماس می‌گیرند و صحبت‌های آنها را منعکس می‌کنند غافل از این‌که این به‌اصطلاح مردم همان مهره‌های رژیم هستند و اگر خبرنگاری بتواند پای خود را از این تونل بیرون بگذارد یک مارک جاسوس می‌خورد و یا بلافاصله اخراج می‌شود.
آیا رژیم توان جبران خسارت‌های سیل را دارد یا نه؟
واقعیت این است که رژیم نه می‌خواهد و نه‌می‌تواند که این خسارت‌های عظیم سیل را جبران کند سوابق ممتد رژیم در این چهل ساله بیانگر همین واقعیت است. یک نمونه خیلی گویا صحبت‌های اسحاق جهانگیری در سفر اخیرش به خوزستان بود. او هنگامی که طبق معمول مشغول «وعده‌درمانی» بود گفت که ما خسارات وارده کشاورزان را می‌پردازیم اما همان کشاورزان درجا به او یادآور شدند که دولت هنوز خسارت‌های سیل سال ۹۵ را که تعهد کرده بود، نپرداخته است.
نکته قابل توجه این‌که جهانگیری همانجا تأیید کرد و گفت حتماً تا یک هفته دیگر خسارتها را می‌پردازیم.
وعده در جایی که خسارت‌های سیل ۹۵ هم پرداخت نشده!
اکنون سؤال این است که آیا رژیم می‌توانسته این خسارات را بپردازد یا نه؟ کما این‌که لاریجانی در سفر اخیرش به لرستان گفت: «به‌دلیل خلف وعده ما مردم هیچ اطمینانی ندارند که خساراتشان پرداخت شود». اما او قسم و آیه خورد که این بار می‌پردازند در حالی‌که بلافاصله در یک ضد و نقیض‌گویی آشکار گفت که ردیف بودجه‌ای برای پرداخت خسارات وجود ندارد و باید فکری برایش بکنیم!
احتمالا این فکر هم از همان فکرهایی است که برای زلزله‌زدگان کرمانشاه شد که هنوز در کانکس به‌سر می‌برند در حالی که پول همین کانکس‌ها را هم از جیب همان مصیب زدگان در آورده و گرفته است.
روحانی هم طی این مدت هرگاه به کمک به سیل‌زدگان اشاره کرده گفته است:«در حد توان و مقدورات دولت»!
روز جمعه ۱۶فروردین هم آخوند ابوترابی در نمایش جمعه تهران روی کمکهای مردمی تأکید کرد. ولی حرف صریح‌تر را درفشی معاون بنیاد مسکن رژیم زد که گفت: «واحدهایی که نیازمند کمک بیشتر باشند از کمک خیرین و سپاه برای ساخت آنها استفاده خواهیم کرد». پاسدار لاریجانی هم اعلام کرد بانکها برای بازسازی خانه‌های سیل‌زده تسهیلات در اختیار متقاضیان قرار دهند.
کمک به سیل‌زدگان با پول سیل‌زدگان!
بانک توسعه تعاون رژیم تحت عنوان وام قرض الحسنه اعلام کرد که ۵میلیون وام بدون بهره و ۱۵میلیون تومان وام با بهره تحت عنوان آخوندی جْعاله خواهد داد. آنهم به کسانی که از سوی ارگانهای حکومتی تأیید شده باشند». یعنی رژیم از حالا می‌خواهد دست در جیب سیل‌زدگان برای بازسازی بکند و با پول سیل‌زدگان مانور «کمک به سیل‌زدگان» بدهد! یعنی دقیقاً همان کاری که با زلزله‌زدگان کرمانشاه کرد!
چه باید کرد؟
روشن است که این جا هم مثل همیشه این خود مردمند که بایستی به داد هموطنانشان برسند. از این رژیم مطلقاً انتظار هیچ کمکی نیست کما این‌که مردم این واقعیت را در همین سیل یک بار دیگر با تمام وجود لمس کردند و گفتند.
کما این‌که هر کمکی هم که به مصیبت‌زدگان رسید به گواهی آنها از طریق مردم بود. و رژیم حداقل تا اینجا جز مزاحمت و ایجاد ارعاب و سرکوب ارمغانی برای سیل‌زدگان نداشته است. کما این‌که در تصاویری که از پل دختر همگان دیده‌اند نیروی انتظامی با باتون و سپر و دیگر تجهیزات سرکوب در خیابانهای شهر سیل‌زده و مصیبت‌زده مستقر شده است!
تجارب متعدد و پیوسته در این سال‌ها حاکی از این است که هر کمکی از کانال رژیم، نهایتاً ملاخور و پاسدار خور می‌شود. به همین علت است که خانم رجوی در پیام اخیرشان « عموم مردم به‌ویژه جوانان را به تشکیل شوراهای مردمی و کمک‌رسانی مستقل به سیل‌زدگان به‌ویژه در خوزستان و لرستان و ایلام و… فراخواند و گفت «در حالی‌که آخوندها کاری جز حفظ سلطه ننگین خود و چپاول مردم ندارند همیاری ملی تنها راه مقابله با این سیل ویرانگر است».
